Het is de week van het geld, een overheidsinitiatief om kinderen en jongeren voor te bereiden op financiële zelfredzaamheid in de toekomst. Leren omgaan met geld dus. Deze vader leerde zijn dochter omgaan met geld door in een procedure de ruim EUR 9.000 op te eisen die zij met zijn creditcard had uitgegeven. Een Rotterdamse kantonrechter deed eerder deze maand uitspraak.

De casus is als volgt. Vader heeft zijn creditcard ter beschikking gesteld aan dochter en zij heeft in tijdsbestek 1 jaar en 3 maanden ruim EUR 9.000 uitgegeven. Vader en dochter hebben daarna een documentje opgesteld en ondertekend, met een overzicht van de uitgaven en onder meer de volgende verklaring:

"Vanaf begin april heb ik 2 dagen per week vrij, waarin ik wil werken. (…) Dat wil zeggen dat ik jou vanaf dan (dus over 2,5 maand) kan gaan beginnen met afbetalen. Zoals we op vakantie hebben besproken, krijg ik gezien de omstandigheden geen toelage. Dus dit komt op een bedrag van 7000.
7000:300=23 maanden. Afgerond 24, dus ik ben 2 jaar bezig met afbetalen.
April 2019 zijn dan mn schulden afgelost als we het op deze manier doen."

Later sluiten vader en dochter een overeenkomst met de titel 'schuldbekentenis'. Daarin wordt
o.a. afgesproken dat zodra dochter maandelijks EUR 250 gaat aflossen zodra zij haar studie "China Studies" te Leiden heeft afgerond of daarmee is gestopt.

Kort daarna vindt een appwisseling plaats tussen vader en dochter, met de volgende inhoud:

Vader: Hoi [dochter], als jij morgen om 11 uur komt, vergeet dan aub niet je bankpas en laptop mee te nemen? Wil morgen echt alles voor (en met jou) in kaart brengen van je financiële situatie en duidelijkheid creëren. Tot morgen x dad.

(…)

Vader: En toch hou ik van je! Zielsveel! [emoticons]

Vader: Ben blij dat alles nu achter je ligt en zodat je nu kan weer vooruit kan kijken

Dochter: Ik ook heel veel van jou pap [emoticon] dit moest gewoon een keer gebeuren en ga er alles aan doen om het weer recht te trekken op alle fronten, met jou en met mezelf. Zijn heel veel dingen die ik allemaal wil zeggen, maar kortom dankjewel dat je hebt gereageerd zo als je hebt gereageerd. Zal ons allemaal nooit meer zo teleurstellen als dit en ik ga dit oplossen! [emotion].

Enige tijd daarna stopt dochter met haar studie, maar zij lost niet af. Vader stuurt een incassobrief, maar ook dat beweegt haar niet tot betaling. Hij start een procedure waarin hij de lening met rente opeist. Dochter verweert zich. Ze voert onder meer het volgende aan.

• De schuldbekentenis zou niet authentiek zijn. Zij kan zich niet herinneren dat zij dat heeft ondertekend.
• De schuldbekentenis moet vernietigd worden. Zij zou de inhoud of consequenties daarvan destijds niet hebben begrepen. Verder zou ze als jongvolwassene onervaren zijn geweest, en emotioneel afhankelijk van haar vader, die een dwingende en agressieve houding zou hebben aangenomen.

De kantonrechter gaat er niet in mee. Los van of de schuldbekentenis authentiek is, uit de overige stukken blijkt dat die wel tot stand is gekomen, aldus de rechter. Verder wordt niet duidelijk waarom dochter niet zou hebben begrepen wat de schuldbekentenis voor haar inhield, en blijkt nergens uit dat vader een dwingende of agressieve houding zou hebben aangenomen. De kantonrechter wijst de vordering van vader toe, maar veroordeelt dochter niet in de proceskosten. Aan het eind van het vonnis geeft de kantonrechter vader in overweging om – gelet op de familieband, het feit dat dochter nog studeert en de wens van vader om dochter schuldenvrij aan haar loopbaan te laten beginnen – de nodige terughoudendheid te betrachten bij het incasseren van zijn vordering.

Rechtbank Rotterdam 4 maart 2022, ECLI:NL:RBROT:2022:1620