Onterecht ontslagen, recht op billijke vergoeding

Een werknemer wordt ten onrechte op staande voet ontslagen. Heeft hij recht op een billijke vergoeding en transitievergoeding?

Een agrarisch medewerker (een Roemeense arbeidsmigrant) loopt tijdens zijn werk een fractuur op aan zijn hand. Het herstel duurt lang, het re-integratieproces schiet volgens zijn werkgever niet op. Op een dag is hij het zat en zoekt hij zijn werknemer op in zijn appartement, dat op het bedrijfsterrein van de werkgever staat.

De werknemer wil hem echter niet binnenlaten. Hij slaat zijn werkgever op zijn borst. Deze rent weg maar wordt door de werknemer achtervolgd, die hem opnieuw wil slaan. De werkgever ontslaat hem op staande voet. Volgens de werknemer ontbreekt een dringende reden voor het ontslag, zodat dit in strijd is met het Burgerlijk Wetboek. Uiteindelijk berust hij in het ontslag maar hij eist een billijke vergoeding van 15.000 euro, een transitievergoeding van 333 euro en een smartengeldvergoeding van 5.000 euro.

Onrechtmatige opzegging

De rechtbank Gelderland gelooft het relaas van de werkgever niet. Er is niet geslagen, de werknemer heeft zijn baas enkel uit het appartement geduwd omdat deze geen toestemming had om naar binnen te gaan en dit binnentreden ook niet noodzakelijk was. Later geeft de werkgever toe dat de werknemer hem heeft ‘aangeraakt’. Dat aanraken of duwen is geen grond voor ontslag op staande voet. Ook denkt de kantonrechter dat het achtervolgen niet echt is gebeurd. Er is dus sprake van een onrechtmatige opzegging.

Billijke vergoeding

In dat geval kan de kantonrechter de werknemer een billijke vergoeding toekennen – de werkgever heeft immers ernstig verwijtbaar gehandeld. De hoogte van die vergoeding is niet afhankelijk van de duur van het dienstverband van de man of zijn salaris, wel van de uitzonderlijke omstandigheden van het geval. De kantonrechter kijkt ook naar de arbeidskansen van de werknemer, die met zijn handfractuur niet volledig inzetbaar is. De billijke vergoeding wordt vastgesteld op 8.000 euro bruto. Een billijke smartengeldvergoeding krijgt hij niet: een Roemeense psychiater had laten weten dat de werknemer ‘reactieve angstklachten heeft als gevolg van arbeidsconflicten in Nederland’, maar zonder verdere onderbouwing of een psychiatrisch consult is dat onvoldoende voor smartengeld. Wel krijgt hij een transitievergoeding van 580 euro.

Contact opnemen

Billijke vergoeding
De billijke vergoeding is een vergoeding die een kantonrechter in een ontbindingsprocedure kan toekennen aan een werknemer, bovenop de wettelijke verplichte transitievergoeding. Voor een billijke vergoeding is enkel plaats als de werkgever ernstig verwijtbaar heeft gehandeld richting de werknemer.
Meer info »
Transitievergoeding
Een transitievergoeding is de wettelijke ontslagvergoeding, die werkgever bij ontslag aan werknemer verschuldigd is, tenzij de werknemer ernstig verwijtbaar heeft gehandeld (artikel 7:673 BW). Als de werknemer zelf opzegt bestaat er géén recht op een transitievergoeding. Sinds 1 januari 2020 heeft iedere werknemer, ongeacht of er sprake is van een tijdelijk contract, vanaf dag 1 recht op transitievergoeding bij ontslag. De hoogte van de transitievergoeding bedraagt 1/3 maandsalaris per gewerkt jaar.
Meer info »
Rechtbank
De rechtbank is het gerecht in eerste aanleg.
Meer info »
Kantonrechter
De kantonrechter is belast met de behandelingen van bepaalde soorten zaken, namelijk: civiele zaken tot een bedrag van EUR 25.000,-, arbeidszaken, huurzaken, consumentenkoopzaken en consumentenkredietzaken. Verder gaat de kantonrechter ook over zaken met betrekking tot bewind, curatele, mentorschap en het verwerpen of aanvaarden van erfenissen. Het is bij een kantonrechter niet verplicht om een advocaat in te schakelen.
Meer info »